ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวเองก่อนเราชื่อเอกนะส่วนแฟนเราชื่อจอย เรื่องนี้มาได้ประมาณ1ปีหนึ่งได้มั่ง เริ่มเรื่องเลยนะวันที่เกิดเรื่องคืนวันที่ แผนกของแฟนราได้จัดงานเลี้ยงปีใหม่ขึ้นที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งแถวรัชดา ก็มีคนในแผนกไปร่วมงานประมาณ 30-40คนได้ร่วมทั้งจอยแล้วเพื่อนๆของจอยที่ทำงานอยู่ในแผนกเดียวกัน งานเลี้ยงก็ดำเนินไปเรื่อยๆโดยมีอาหารและที่ขาดไม่ได้ก็คือเหล้าซึ่งปกติจอ ยจะไม่ค่อยได้ดื่มเหล้าเท่าไรเพราะว่าคอไม่ค่อยแข็งซึ่งข้อนี้ผมรู้ดี แต่วันนั้นจอยได้ดื่มเหล้าซึ่งมีพี่เขยเค้าไปคนผสมให้จอยก็รับมาดื่มแบบว่า ไม่คดอะไรอยู่แล้วเพราะว่าเวลาเลิกงานก็กลับบ้านพร้อมกันอยู่แล้ว งานเลี้ยงได้ดำเนินไปเรื่อยๆจนเวลาประมาณเที่ยงคืนทุกคนก็เรื่มที่จะเมาร่วม ทั้งจอยด้วยบางคนก็นัดกันไปเที่ยวต่อบางคนก็บวกผัวตัวเองว่ากลับบ้านไม่ ไหวจะนอนค้างบ้านเพื่อนแต่ก็ไปเที่ยวกลับกิ๊กต่อส่วนแฟนผมเมาผสมกับมึนๆซึ่ง กลับคนเดียวไม่ได้อยู่แล้วซึ่งพี่เขยจอยเค้าก็ขออาสาเป็นคนไปส่งที่บ้านให้ จอยก็ไม่ได้คิดอะไรก้อเลยหลับไปมารู้ตัวอีกที่ก็เหมือนมีคนมากระแทกอยู่ ข้างๆซึ่งก็คือพี่เขยนั้นเองตอนนั้นจอยคิดว่าเป็นผมเลยแรกชื่อผมแต่สักพักจอ ยก็เริ่มลืมตามามองจึงรู้ว่าไม่ใช่ผมแต่เป็นพี่เขยนั้นเองตอนนั้นทั้งเสื้อ ผ้าทั้งกางเกงและกางเกงในกองอยู่บนพื้นแล้วส่วนตัวเองตอนนี้นอนเปลือยเปล่า อวดร่างที่ขาวนมกระเพื่อมอยู่บนที่นอนซึ่งมีพี่เขยคร่อมร่างอยู่ จอยเริ่มดิ้นแต่ก็สู้แรงไม่ไหวได้แต่พูดว่าพี่จ๋า...อย่า...ทำหนูเลยนะ..... ซึ่งก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลแต่เหมือนกับเติมเชื้อไฟลงไปเวลานี้ดูเหมือนว่า พี่เขยจอยนั้นน่ามืดมากไม่ฟังเสียงเลยเหมือนกับเสือที่กำลังจะเขมือบลูกแกะ พี่เขยนั้นได้ใช่สองมือกดร่างให้นิ่งอยู่กับที่นอนและใช้เข่าดันขาจอยให้แยก ออกจากกันแล้วเริ่มที่จะไซร้ซอกคอลงมาที่นมใหญ่ขนาด34เริ่มดูดฟัดอย่างหื่น กระหายแล้วใช่มืออีกข้างขยำนมอย่างป่าเถื่อนซึ่งมีเสียงจอยร้องอยู่ตลอดว่า พี่ปล่อยหนูไปเถอะพี่เขยกลับบอกว่าขอพี่เถอะนะพี่รักจอยนะพี่สู้เอกไม่ได้ ตรงไหนจอยก็บอกว่าหนูรักเอกหนูไม่ได้รักพี่ปล่อยหนูไปทันได้นั้นพี่เขยก็ชก ไปที่ท้องหนึ่งที่ด้วยความโมโหจอยก็จุกตัวงอน้ำตาไหลออกอาบสองแก้มคงจะรู้ ตัวว่าไม่มีประโยชน์ที่จะดิ้นล้นจึงได้แต่ทำใจพี่เขยเห็นว่าจอยเริ่มไม่ขัด ขืนแล้วจึงได้ใจเริ่มใช้มือทั้งสองข้างจับขา จอยแหวกออกที่ละข้างซึ่งจอยพยายามหนีบขาไว้ซึ่งก็สู้แรงของพี่เขยไม่ได้แถม ยังถูกด่าอีกว่าอีดอกทำเป็นไม่เคยอย่าเล่นตัวเลยเดี๋ยวมึงจะติดใจกูจอยถึง กับอึงทำอะไรไม่ถูกจึงถูกพี่เขยจับขาแยกออกจากกันพี่เขยซื้ด...ปากทันทีหี มึงก็ไม่คล้ำนี้กำลังน่าเย็ดไม่น่าไอ้เอกถึงหลงมึงก้นก็ใหญ่น่า....เย็ดจัง พี่เขยจึงเริ่มใช้ลิ้นเลียหีจอยทีละน้อยเริ่มจากเม็ดเสียวลากลงมาถึงร่องพอ สักพักน้ำก็เริ่มเยอะขึ้นก้นจอยก็เริ่มที่จะไม่ติดพื้นจอยพยายามสกดอารมณ์ ไว้แต่ก็มีเสียงเล็ดรอดออกมาจากในลำคอซื้ด....อา....อย่า.....ทำ....... อย่า.......ซึ่งพี่เขยฟังแล้วก็ตอกกลับว่าขนาดนี้แล้วมึงยังไม่ยอมอีกเลยใช้ นิ้วชี้กับนิ้วกลางทิ่มพรวดเข้าไปในรู้แล้วก็เริ่มใช้ลิ้นเลียเม็ดพร้อมกับ ชักนิ้วเข้าออกอย่างรู้งานสักพักพอเห็นจอยเริ่มเงี่ยนแล้วก็จับอาวุธของตัว เองขึ้นมาถูไถกับเม็ดแตดอยู่สักพักสภาพจอยในตอนนี้เหมือนกับปลาโดนทุบดิ้นไป ดิ้นมาพี่จึงถามว่ามึงเงี่ยนใช่ไหมจอยตอบว่าไม่เอาของมึงออกไปอย่า ...........เอาออกอย่า..........กูจะบอกเอกให้มากระทืบมึงมึงจะบอกเอกให้มา กระทืบกูใช่ไหมได้มึงจะให้ผัวมากระทืบผัวใช่ไหมด้วยความโมโหพี่เขยดิ้นXXX ขนาดพอเหมาะเข้ารูหีอย่างเร็วจอยพยายามดิ้นแล้วถีบเข้าที่อกมันพี่เขยใช้ ร่างดันไว้พร้อมใช้เข่าล็อกขาแล้วก็เริ่มซอยอย่างรวดเร็วซื้ด..... โอย........เสียว........ว่ะหีมึงก็คับเหมือนกันนะ.......ซอยได้ปรมาณ3นาที มันก็ชักXXXมันออกมาพร้อมกับปล่อยน้ำมันออกมาที่น่าอกจอยพอมันเสร็จจอยก็ พยุงตัวเองลุกขึ้นมาหยิบเสือผ้าแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำพยายามฉีดน้ำล้างตัว พร้อมกับคิดว่าจะทำอย่างไรดีเอกจะรับได้ไหมเราไม่น่าเมาขนาดนี้เลยสักพักจอ ยก็ออกมาจากห้องน้ำพี่เขยก็พูดว่าพี่ขอโทษนะพี่รู้พี่ผิดแต่พี่รักจอยนะพี่ จะรับผิดชอบที่พี่ได้ทำลงไปจอยสวนขึ้นมาว่าถ้ารู้ว่าผิดแล้วทำๆไมคิดถึงจิต ใจพี่สาวจอยมั้งไหมคุยกันได้สักพักพี่เขยจึงพาจอยออกจากโรงแรมม่านรูดกลับมา ถึงบ้านก็ประมาณตี2ได้จอบก็มาอาบน้ำที่บ้านพร้อมกับขัดตัวอย่างแรงที่ตัวเอง โดนข่มขืนอย่างนี้ที่ผมรู้เรื่องนี้เพราะว่าวันรุ่งขึ้นเค้ามาหาผมที่บ้าน พร้อมเล่าให้ฟังว่าไปโดนอะไรมาเค้าคิดว่าถ้าผมรับไม่ได้ก็จะหนีไปอยู่ต่าง จังหวัดเลยผมฟังที่เค้าเล่าก็สงสารเค้าเหมือนกันแต่อีกใจหนึ่งตื่นเต้นบอก ไม่ถูก ผมเลยปลอบว่าดีแล้วที่เล่าให้ฟังไม่งั้นมันจะขู่เราได้ว่าถ้าครั้งหน้าไม่ ยอมมันมันจะบอกเอกก็ได้กว่าที่แฟนผมจะเล่าให้ผมฟังได้ละเอียดขนาดนี้ก็ใช้ เวลานานเหมือนกันครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมเขียนมาถ้าผมเล่าสับสนไปผมก็ต้อง ขอโทษด้วย